mijn reis naar Oeganda van 19 t/m 26 febr.
Blijf op de hoogte en volg Els
19 Februari 2017 | Oeganda, Mukono
hallo allemaal.
het is vandaag zondag 19 febr.
de tijd vliegt voorbij, ben hier nu al een aantal weken.
veel mensen weten al wel het een en ander van mij via mail en apps.
ik ben niet in de gelegenheid geweest om iedereen te berichten.
komt ie: morgen ga ik dus weer beginnen, nu met een schema in de hand.
ben de mist in gegaan toen ik hier aankwam, niet gerust, na aankomst maar meteen in de startblokken gegaan.
niet slim maar wel een beetje mijn karakter.
daarna dus een week de griep (heb ik maandag al beschreven).
ik heb dus al een week in het kinderhuis gewerkt en er is me gevraagd of ik extra aandacht aan Patrick en Lily wil besteden.
in eerste instantie wilde ik helemaal niet met gehandicapte kinderen werken. ik vond dat ik dat lang genoeg gedaan had.
maar eenmaal in contact met deze kinderen zag ik wel de noodzaak hiervan in, dan gaat de rest opzij.
Patrick heeft een zeer lastig begin van zijn leven gehad heeft ook moeten vechten om in leven te blijven.
hij is geestelijk en lichamelijk achter in zijn ontwikkeling, maar erg gevoelig voor contact .
als we zijn spieren en ledematen niet soepel houden, gaat hij achteruit.
afgelopen vrijdag heeft Auntie Ruth mij de kneepjes van het fysio oefenvak geleerd.
dat ging grondig, het is de bedoeling dat ik dit elke dag doe en liefst een paar keer per dag.
ik heb al foto.s van hem rondgestuurd, het is zo.n leuk mannetje.
merkte al snel dat Patrick dol is op aandacht en dat hij daar goed op reageerde.
als je hem stevig kietelt gaat hij lachen, kirren eigenlijk, zo leuk! daar word ik blij van.
dat raakt mij heel erg omdat ik dan voel dat ik contact met hem kan maken.
afgelopen vrijdag heb ik hem meegenomen naar de kleuterschool.
daar wordt door de kleuters en teachers muziek gemaakt en gezongen.
de kinderen vonden Patrick wel bijzonder, ze wilden m allemaal aanraken, wangetjes aaien en weten wat er met hem aan de hand was.
daar kun je aan zien dat Patrick zelden buiten komt, onder andere kinderen.
ik ben blij dat ik dat kan doen, maar ik kan ook met hem gaan schommelen.
volgende keer vertel ik wat meer over Lily, ook n heel speciaal kind.
ik ga op dinsdag en donderdag ook kinderen uit de klas halen.
we gaan dan samen naar buiten, het kind leest zelf in het Engels uit een boek.
als het nodig is corrigeer ik of moedig ik aan, en let op de uitspraak.
kinderen spreken allemaal Engels, maar vaak erg onduidelijk en hebben ze een behoorlijke leesachterstand. we proberen dat met zoveel mogelijk vrijwilligers bij te spijkeren in een korte tijd, beter iets doen, dan niets doen.
ik stuur wat foto's mee van kinderen, omgeving enz.
gisteren in Kampala geweest, loei van een stad, zeer druk en stinken naar verkeer en riool.
wel een beleving met al die winkeltjes en de grote armoede.
ik hoef niet meer op kadootjes uit, heb de gelegenheid te baat genomen en kwam met tassen vol thuis. fijn he. (en met keelpijn van de smog)
o ja, heb ook al half en half een afspraak om met alle kinderen uit de familiehuizen te gaan zwemmen op 3 zaterdagen.
per keer gaan er zo.n 20 kinderen mee, 2 aunties en een aantal vrijwilligers voor de veiligheid in het zwembad.
er komt natuurlijk fris chips en aan het einde van de dag na de patat met kip en n toetje natuurlijk.
dit wordt betaald van het sponsorgeld wat ik van jullie heb meegekregen.
daarnaast heb ik gezegd dat we ook de nieuwe matten op school betalen.
op deze matten liggen na de lunch de kleuters te slapen. zo.n grappig en vredig gezicht.
daar zal ik later nog s foto's va
het is vandaag zondag 19 febr.
de tijd vliegt voorbij, ben hier nu al een aantal weken.
veel mensen weten al wel het een en ander van mij via mail en apps.
ik ben niet in de gelegenheid geweest om iedereen te berichten.
komt ie: morgen ga ik dus weer beginnen, nu met een schema in de hand.
ben de mist in gegaan toen ik hier aankwam, niet gerust, na aankomst maar meteen in de startblokken gegaan.
niet slim maar wel een beetje mijn karakter.
daarna dus een week de griep (heb ik maandag al beschreven).
ik heb dus al een week in het kinderhuis gewerkt en er is me gevraagd of ik extra aandacht aan Patrick en Lily wil besteden.
in eerste instantie wilde ik helemaal niet met gehandicapte kinderen werken. ik vond dat ik dat lang genoeg gedaan had.
maar eenmaal in contact met deze kinderen zag ik wel de noodzaak hiervan in, dan gaat de rest opzij.
Patrick heeft een zeer lastig begin van zijn leven gehad heeft ook moeten vechten om in leven te blijven.
hij is geestelijk en lichamelijk achter in zijn ontwikkeling, maar erg gevoelig voor contact .
als we zijn spieren en ledematen niet soepel houden, gaat hij achteruit.
afgelopen vrijdag heeft Auntie Ruth mij de kneepjes van het fysio oefenvak geleerd.
dat ging grondig, het is de bedoeling dat ik dit elke dag doe en liefst een paar keer per dag.
ik heb al foto.s van hem rondgestuurd, het is zo.n leuk mannetje.
merkte al snel dat Patrick dol is op aandacht en dat hij daar goed op reageerde.
als je hem stevig kietelt gaat hij lachen, kirren eigenlijk, zo leuk! daar word ik blij van.
dat raakt mij heel erg omdat ik dan voel dat ik contact met hem kan maken.
afgelopen vrijdag heb ik hem meegenomen naar de kleuterschool.
daar wordt door de kleuters en teachers muziek gemaakt en gezongen.
de kinderen vonden Patrick wel bijzonder, ze wilden m allemaal aanraken, wangetjes aaien en weten wat er met hem aan de hand was.
daar kun je aan zien dat Patrick zelden buiten komt, onder andere kinderen.
ik ben blij dat ik dat kan doen, maar ik kan ook met hem gaan schommelen.
volgende keer vertel ik wat meer over Lily, ook n heel speciaal kind.
ik ga op dinsdag en donderdag ook kinderen uit de klas halen.
we gaan dan samen naar buiten, het kind leest zelf in het Engels uit een boek.
als het nodig is corrigeer ik of moedig ik aan, en let op de uitspraak.
kinderen spreken allemaal Engels, maar vaak erg onduidelijk en hebben ze een behoorlijke leesachterstand. we proberen dat met zoveel mogelijk vrijwilligers bij te spijkeren in een korte tijd, beter iets doen, dan niets doen.
ik stuur wat foto's mee van kinderen, omgeving enz.
gisteren in Kampala geweest, loei van een stad, zeer druk en stinken naar verkeer en riool.
wel een beleving met al die winkeltjes en de grote armoede.
ik hoef niet meer op kadootjes uit, heb de gelegenheid te baat genomen en kwam met tassen vol thuis. fijn he. (en met keelpijn van de smog)
o ja, heb ook al half en half een afspraak om met alle kinderen uit de familiehuizen te gaan zwemmen op 3 zaterdagen.
per keer gaan er zo.n 20 kinderen mee, 2 aunties en een aantal vrijwilligers voor de veiligheid in het zwembad.
er komt natuurlijk fris chips en aan het einde van de dag na de patat met kip en n toetje natuurlijk.
dit wordt betaald van het sponsorgeld wat ik van jullie heb meegekregen.
daarnaast heb ik gezegd dat we ook de nieuwe matten op school betalen.
op deze matten liggen na de lunch de kleuters te slapen. zo.n grappig en vredig gezicht.
daar zal ik later nog s foto's va
-
19 Februari 2017 - 19:04
TinekeStoffels:
Leuk verslag Els!
Zitten er veel kinderen met een verstandelijke beperking?
Valt de hitte mee om in te werken?
Je zit nu al wel helemaal in het ritme zo te horen.
Ga je ook nog de bush in??
Tussen de apen en"the big five "enzo????hahaha...
Leuk van je te horen
Succes!
Liefs Tineke -
19 Februari 2017 - 19:21
Claudia:
Mooi beeld krijg ik zo, leuk! Kus!
(kan alleen geen foto's zien...) -
19 Februari 2017 - 19:44
Clarina Kos:
Hallo Els, leuk om van je te horen! Wat is er veel te doen en je kunt daar dus echt een verschil maken zo te lezen. Hebben jullie daar ook overleg ed. of ben je echt steeds met de kleintjes bezig. Heeft dat jongetje Patrick nog ouders, of zijn die niet meer in beeld? Veel plezier daar, en af en toe... take it easy! Hartelijke groet Clarina -
19 Februari 2017 - 20:09
Conny:
Hoi Els, wat een hartverwarmend verhaal, leuk van je te horen, veel succes en ben nu al benieuwd naar je volgende verhaal. Groetjes Conny -
19 Februari 2017 - 20:58
Corrie:
Dag lieve Els,
Leuk weer van je te horen Els.
En fijn dat je weer genezen bent. Dan kun je er ook weer voor de kinderen echt ZIJN!
Knuffel -
20 Februari 2017 - 00:01
Wilma Welten :
Hoi Els. Leuk om je zo te volgen. Ja zo een trip naar Kampala laat je het werkelijke leven daar zien. Fijn dat je weer in je ritme komt daar. Enne neem je Patrick in de kinderwagen mee naar beneden naar de nurse. Geef hem en Lilly maar een dikke knuffel. Geniet van je tijd daar en van de kids.
Lieve groetjes ook van Giovanni. -
21 Februari 2017 - 17:13
Theo:
Hallo Els,
Aan je verhaal te zien, ben je er weer helemaal bovenop!
Zo kun je ook weer doen waar je goed in bent.
Mooi verhaal!
Ik kijk uit naar de volgende keer.
Groeten,
Theo -
21 Februari 2017 - 17:26
Jo Van Den Broek:
Hallo Els
Fijn dat ik wat meer van je hoor en dat je het prima naar je zin hebt.
Jammer dat je meteen al grieperig was maar je kunt het maar gehad hebben.
Het zal wel wennen zijn geweest voor je met die kleine kinderen vooral omdat je
de laatste jaren met volwassen mensen hebt gewerkt.
Werk je iedere dag of heb je ook een dag vrij in de week?
Ik kijk weer uit naar een volgend bericht van je.
Groetjes Jo en Tiny. -
22 Februari 2017 - 22:09
Gerard Van Genugten:
Hoi Els,
Mooi verslag. Geeft een aardig beeld van je werk en bezigheden.
Lijkt me ook leuk, maar bovenal nuttig en zinvol werk. Fijn dat je het daar
zo naar je zin hebt.
Blijf met zin doorwerken en geniet tegelijkertijd ook van je verblijf daar.
Maar dat zal wel blijven gaan lukken denk ik, gezien je verslag.
Dikke kus en groeten van Gerard -
22 Februari 2017 - 23:05
Birgit:
En natuurlijk ook van Birgit! -
24 Februari 2017 - 16:33
Mart Van De Vorstenbosch:
Hoi Elsje,
Dank voor je felicitatiemailtje. Ik schrijf hier even terug, dan kun je zien dat ik je ook enigszins op dit blog probeer te volgen. Je uitgebreide mail van 17-2 heb ik zeker gehad, daar was ik blij mee.
Zet hem op daar!
Met Isabel gaat het goed, na de shock van het eerste bericht over mijn verhuizing is ze heel goed in staat te zien dat het leven doorgaat. En doorgaat.
Heel veel liefs,
Mart
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
