reisverslag van 2/9 april 17

maandag 3 april.
wat een dag vandaag, begon erg moe.
ben voor controle naar de clinic gegaan, malariatest was schoon.
vermoeidheid is een gevolg v d malaria.
ik ben wel een paar matten gaan afgeven op school, maar daarna volgt weer de klim naar boven. toen wist ik weer dat ik ziek was geweest, ben in bed gedoken en heb een paar uur geslapen.
mijn excuses, ik had al foto’s willen maken dat ze lekker slapen na de lunch op die matten, maar dat komt nog.
dat was wat ik nodig had, voelde me daarna een stuk beter. s.avonds teacher Bosco op visite met Erika en Tine (stagiaires vd kliniek). dit was een zeer gezellige avond.
we hebben afgesproken dat ik morgen van het restant van de kip(die de meiden hadden meegebracht) een lekker soepje zou maken.
dinsdag 4 april.
vandaag is de dag van het huisbezoek aan Davis, maar eerst ga ik naar Mukono om foto’s uit te printen en een legging voor Gift te kopen.
koop er gelijk een paar onderbroekjes voor haar en Davis bij.
dan staan we om 15.45u weer bij de kleuterschool op Davis te wachten. na lang zoeken en wachten blijkt het vogeltje weer gevlogen te zijn. we denken nu dat hij vooruit ,gaat om thuis te zijn als wij komen. Juanita weet nog steeds niet het huis van zijn moeder te staan (ze bleek verhuisd). volgende week hebben ze bij de poort de opdracht om hem vast te houden.(Davis).
maak daar weer foto’s van dames die bij ons werken.
jammer maar weer, ben niet erg teleurgesteld. hier kan alles anders verlopen dan je verwacht.
dan heb ik ineens tijd om lekker te koken voor mn gasten van vanavond.gebakken aardappeltjes boontjes en n heerlijke salade.
eerst wordt er ook nog de fysiotherapie afgezegd (met Lily Patrick ea)van morgen.
maar de avond is weer erg leuk en we lachen veel.
Rianne de buurvrouw ( die werkelijk alles in elkaar zet, van (uniform tot gordijnen en kussens) wat hier ook maar nodig is, ze zet het in elkaar. Rianne blijkt ook malaria te hebben zeer timide( dat herken ik wel), goed ziek en moet echt dagen te bed.
ik had het geluk om er meteen bij te zijn, zij heeft er al weer langer mee doorgelopen.
op woensdag ga ik mijn ziekenhuisrekening betalen. 520.000 Uch moest ik afrekenen (daar zat ook het consult en de medicijnen voor mijn oorontsteking bij)
n hoop geld voor hier, maar voor ons is het ongeveer 150/160 euro.
kom daar maar eens om bij ons. in Nederland ben je verplicht om naar Rotterdam of Utrecht af te reizen voor onderzoek en med. ik hoor van Piet dat je dan al gauw(met alles er op en aan) 3000 euro kwijt bent.

moet nu wel weer terug naar de bank, mn budget begint te slinken en heb nog kosten voor het zwembadgebeuren van zaterdag en de week daarop.
en heeeeel veel foto’s nog uit te printen natuurlijk.
maar ik kom er wel, en heb ook nog geld van mezelf.
ik ga ook nog een keer zwemmen in de middag, heel fijn om er weer eens uit te zijn.
op donderdag loop ik hier over het terrein en ben op weg naar iemand die het zwemmen organiseert.(het vervoer en verlof van school)
ik stuit op 4 vrouwen, die hier workers worden genoemd. dat kun je wel zeggen als ik zie wat ze aan het doen zijn, ze staan in een kuil (met zn tweeën ) tot aan hun oksels. aan de rand van de kuil liggen al blokken steen van 10 tot 50 kilo die worden aangepakt door de vrouwen buiten de kuil.
die zijn dus misschien al een paar uur eerder met de klus begonnen. ik verbaas me over het zware werk wat de vrouwen hier moeten doen, dat is buiten Noah’s Ark niet anders.
ik vraag of ik hun werk mag filmen, en terwijl ik dat a h doen ben, voel ik me ook weer heel ongemakkelijk. maar ik vind ook dat ik het moet filmen om het aan jullie te laten zien.
je vraagt je af waar de mannen zijn( maar dat weet ik al) die zijn hier nl bijna niet.
de meeste vrouwen hier wonen op het terrein met hun kind of kinderen. afhankelijk van scholing of opleiding werken ze dan op school in de tuin, bij de babi's of op de familie units. het zware werk hier wordt dus vnl. gedaan door de vrouwen.
dat is hier ook nodig. ben voor de zekerheid even gaan checken bij Ineke, maar die zegt dat de workers meestal vrouwen zijn(maar er zijn toch ook wel mannen in de werkplaatsen) die buiten de compound wonen en hiermee hun geld komen verdienen.
veel vrouwen staan er alleen voor met hun zorg voor de kinderen. mannen zijn vaak naar elders vertrokken en komen soms ook niet meer terug.

vrijdag.
ik mag met Stella mee om de weekboodschappen in Mukono te doen.
ik kan je zeggen dat dat dat een feest voor me was. winkelen met een Afrikaanse is meerdere malen leuker dan alleen of met andere muzungu.s.
ze kent iedereen op de markt en ik ben getuige van onderhandelingen en aankopen. ze kent daar iedereen en dat maakt dat ik gemakkelijker mijn foto.s kan maken.
ik heb een echte topdag, wat een kleurrijk gebeuren en wat een opeenhoping(leterlijk) van mensen dieren kinderen en koopwaar. je zult het terugzien in mijn foto’s.
bij het uitruimen van de kleine vrachtwagen, als we weer thuis zijn worden we door allerlei mensen uit de keuken geholpen.
de zakken met cassave, matokes, paprika's wortelen enz enz worden met kruiwagens weggebracht. daarna verdeel ik mijn hele grote gerookte vis die ik op de markt heb gekocht met iedereen die geholpen heeft. dit tot grote vreugde en plezier mijnerzijds . want wie heeft er ooit een gedroogde vis van 80cm in stukken gescheurd en uitgedeeld?

dan is het weer zaterdag .
ik denk dat ik wel 10 kinderen heb (jongens en meisjes) die boterhammen komen smeren.
ze hebben al gehoord dat ze dik mogen smeren en af en toe een lik uit de pot mogen nemen. het is gezellig en we smeren 7 broden met Nutella en pindakaas . alles wat ik heb gekocht in groot formaat potten gaat op.
om 12 uur staat iedereen klaar om te zwemmen, dan blijkt het vervoer niet echt goed geregeld. even rondbellen levert een eerste bus op en we vertrekken al vast met 15 personen, een half uur rijden door afgelegen dorpjes waar ik wel weer rond zou willen gaan lopen( misschien vind ik iemand die met me mee wil?). Ik kijk mn ogen uit.
en dan en en even later de tweede bus zijn we in het zwembad.
ik blaas mn longen leeg aan zwembandjes armbandjes en ballen, en dan het water in.
weer een heerlijke zwemdag, die we weer afsluiten met de bekende rolleggs.
de jongensgroep heeft gevraagd of ik bij hun kom eten. JA GRAAG, zeg ik.
het is een mooie afsluiting van de fijne dag.
zie foto’s.