mijn reis naar Oeganda 27 febr. t/m 5 maart
Door: elsvangenugten
Blijf op de hoogte en volg Els
05 Maart 2017 | Oeganda, Mukono
week van maandag 27 febr. t/m zondag 5 maart.
op maandagmorgen al om 6.30 bij de kinderen.
uit bed halen en daarna de knuffelsessie.
kinderen hebben heel snel door hoe fijn dat is.
daarna ben ik naar boven gewandeld.
dat is de weg vanuit de poort(Noah.s Ark) naar de weg naar Mukono.
daar zijn veel stalletjes langs de weg waar je tomaten uiten en avocado.s kunt kopen.
op de weg daarmee, ontmoet ik George.
we raken aan de praat, en hij gaat mee als ik allerlei dingen koop.
dan verteld hij mij dat hij sieraden van papier verkoopt.
hij neemt me mee naar het huis van zijn blinde moeder.
daar word ik alleraardigst ontvangen, en ik koop een paar halssnoeren.
het is een piepklein dorpje waar ik ben beland, vanaf de weg niet te zien, en zonder hem zou ik daar niet komen.
als we weg gaan neemt hij me mee naar de andere kant van de weg, ook daar een piepklein dorpje met stalletjes en veel krakkemikkige huisjes.
daar koop ik bananen en n heerlijke avocado.
ben blij dat ik met hem mee ben gegaan.
later terug thuis verteld iemand dat dat zijn werkwijze is(vooral van zijn moeder die hem er op uit stuurt om spullen te kopen bij haar).
ik snap dat ik voorzichtig moet zijn, maar heb me geen moment onveilig gevoeld.
ook heb ik geen tel.nr uitgewisseld en heb ik nee gezegd op de vraag van zijn moeder of ik in Nederland voor haar spullen wilde verkopen.
ik vond het een goede ervaring om zo dicht bij de bevolking te komen.
op de terugweg heb ik 2 jongens gefilmd die klei in mallen aan het storten waren voor stenen. hier heb ik een kort filmpje van, dat stuur ik mee.
op dinsdag heb ik heimwee, voel het om te beginnen niet als zodanig.
voel me onrustig en gespannen. ik was heel vroeg op, had slecht geslapen en geef dat de schuld.
dan besluit ik om even op bed te gaan liggen en daar besef ik meteen dat ik op mijn bank thuis wil zitten. peter erbij en mijn familie en vrienden wil zien. krijg n dikke keel en even later lijken er waterlanders te komen. dat is niet het geval, en omdat ik nu mijn heimwee herken, voel ik me op slag weer beter en ben ik blij met mn gemis.
het blijft wel een lastige en ingewikkelde week.weet dat ik niets kan veranderen hier en blijf doorgaan met dat waar ik goed in ben.
extra zorg voor Patrick en Lily. Lily heb ik vanaf maandag elke ochtend na het wassen en aankleden bij mij op de bank en op mijn knie laten zetten. daar geeft ik haar te eten, dat gaat goed omdat ik heel veel tijd heb. de aunties kijken steeds verbaasd naar hoe ik haar en Patrick knuffel.
nou zijn ze in de ochtend lekker schoon hoor en is het heerlijk om het te doen. ze genieten er zichtbaar van.
ook voordat Lily bij mij zit neem ik de tijd om in de vroege ochtendschemering, de kindjes die ik al samen met Goret heb gewassen en aangekleed, bij mij op de bank te zetten en lekker te knuffelen .
dit leren ze snel, in de loop van de week zijn er al hummeltjes die hun handjes op mijn wangen leggen en me hun snoetje toesteken.
verder komen er kinderen naar mijn huis om foto.s te bekijken op mijn telefoon, Jake ontvangt nog elke dag een fischermansfriend snoepje, anderen zeuren er niet meer op.
de avonden zijn ook heel fijn om in het kinderhuis te zijn. de kindjes liggen dan allemaal in hun bedjes en heb je tijd om babies te voeden met de fles(Silas en Anthonie). ook heb je wat meer tijd voor het contact met de auntie die dan werkt. Er heerst, net als in de vroege ochtend een speciale en intieme sfeer in het huis.
ik heb een wandeling gemaakt op het terrein van de secondairy school. daar zijn vijvers, er loopt vee er is landbouw een kapsalon en een naaiatelier.
daar ontmoet ik bij groot toeval, de moeder van Davis. ik wordt herkend oor een vrouw die samen met haar is en die vraagt of ik de sponsor van Davis ben(ze heeft me 2x gezien bij de kleuterschool) ik bevestig, en dan stelt ze me voor aan de moeder van Davis. dat is zo leuk en ontroerend. ik krijg meteen een hug en veel bedankjes. Ze heeft van Guanita al gehoord dat ik binnenkort op visite kom. ik mag een mooie foto van haar maken. mijn dag kan niet meer stuk.
ik maak nog n afspraak op de las en bouwplaats.
daar ga ik a.s.maandag filmpjes maken.
ook heb ik een afspraak bij de kapper, maar nu denk ik dat mn haar wel lekker zit en laat ik het toch maar niet knippen. de schaar is zo groot( beetje benauwd??)stuur een foto mee.
ik heb leuke contacten met allerlei mensen.
Petra belt me nog en ik kan n uur van me afpraten, dat is heel goed.
s.middags heeft Wilma ook nog gebeld.
verder heb ik niet te klagen hoor, familie en vrienden mailen mij en ondersteunen zoveel ze kunnen. de rest moet ik zelf doen.
in ieder geval is niets hetzelfde als bij ons, wel de vrolijkheid en de vriendelijkheid van de vele mensen hier.
volgende week ga ik met een paar vrijwilligers naar Murchison Falls. varen over de Nijl en naar de watervallen en de wilde dieren. even er uit. daar heb ik veel zin in.
dit was het weer, ik vergeet vast van alles maar dat komt dan later weer. fijne week allemaal.
op maandagmorgen al om 6.30 bij de kinderen.
uit bed halen en daarna de knuffelsessie.
kinderen hebben heel snel door hoe fijn dat is.
daarna ben ik naar boven gewandeld.
dat is de weg vanuit de poort(Noah.s Ark) naar de weg naar Mukono.
daar zijn veel stalletjes langs de weg waar je tomaten uiten en avocado.s kunt kopen.
op de weg daarmee, ontmoet ik George.
we raken aan de praat, en hij gaat mee als ik allerlei dingen koop.
dan verteld hij mij dat hij sieraden van papier verkoopt.
hij neemt me mee naar het huis van zijn blinde moeder.
daar word ik alleraardigst ontvangen, en ik koop een paar halssnoeren.
het is een piepklein dorpje waar ik ben beland, vanaf de weg niet te zien, en zonder hem zou ik daar niet komen.
als we weg gaan neemt hij me mee naar de andere kant van de weg, ook daar een piepklein dorpje met stalletjes en veel krakkemikkige huisjes.
daar koop ik bananen en n heerlijke avocado.
ben blij dat ik met hem mee ben gegaan.
later terug thuis verteld iemand dat dat zijn werkwijze is(vooral van zijn moeder die hem er op uit stuurt om spullen te kopen bij haar).
ik snap dat ik voorzichtig moet zijn, maar heb me geen moment onveilig gevoeld.
ook heb ik geen tel.nr uitgewisseld en heb ik nee gezegd op de vraag van zijn moeder of ik in Nederland voor haar spullen wilde verkopen.
ik vond het een goede ervaring om zo dicht bij de bevolking te komen.
op de terugweg heb ik 2 jongens gefilmd die klei in mallen aan het storten waren voor stenen. hier heb ik een kort filmpje van, dat stuur ik mee.
op dinsdag heb ik heimwee, voel het om te beginnen niet als zodanig.
voel me onrustig en gespannen. ik was heel vroeg op, had slecht geslapen en geef dat de schuld.
dan besluit ik om even op bed te gaan liggen en daar besef ik meteen dat ik op mijn bank thuis wil zitten. peter erbij en mijn familie en vrienden wil zien. krijg n dikke keel en even later lijken er waterlanders te komen. dat is niet het geval, en omdat ik nu mijn heimwee herken, voel ik me op slag weer beter en ben ik blij met mn gemis.
het blijft wel een lastige en ingewikkelde week.weet dat ik niets kan veranderen hier en blijf doorgaan met dat waar ik goed in ben.
extra zorg voor Patrick en Lily. Lily heb ik vanaf maandag elke ochtend na het wassen en aankleden bij mij op de bank en op mijn knie laten zetten. daar geeft ik haar te eten, dat gaat goed omdat ik heel veel tijd heb. de aunties kijken steeds verbaasd naar hoe ik haar en Patrick knuffel.
nou zijn ze in de ochtend lekker schoon hoor en is het heerlijk om het te doen. ze genieten er zichtbaar van.
ook voordat Lily bij mij zit neem ik de tijd om in de vroege ochtendschemering, de kindjes die ik al samen met Goret heb gewassen en aangekleed, bij mij op de bank te zetten en lekker te knuffelen .
dit leren ze snel, in de loop van de week zijn er al hummeltjes die hun handjes op mijn wangen leggen en me hun snoetje toesteken.
verder komen er kinderen naar mijn huis om foto.s te bekijken op mijn telefoon, Jake ontvangt nog elke dag een fischermansfriend snoepje, anderen zeuren er niet meer op.
de avonden zijn ook heel fijn om in het kinderhuis te zijn. de kindjes liggen dan allemaal in hun bedjes en heb je tijd om babies te voeden met de fles(Silas en Anthonie). ook heb je wat meer tijd voor het contact met de auntie die dan werkt. Er heerst, net als in de vroege ochtend een speciale en intieme sfeer in het huis.
ik heb een wandeling gemaakt op het terrein van de secondairy school. daar zijn vijvers, er loopt vee er is landbouw een kapsalon en een naaiatelier.
daar ontmoet ik bij groot toeval, de moeder van Davis. ik wordt herkend oor een vrouw die samen met haar is en die vraagt of ik de sponsor van Davis ben(ze heeft me 2x gezien bij de kleuterschool) ik bevestig, en dan stelt ze me voor aan de moeder van Davis. dat is zo leuk en ontroerend. ik krijg meteen een hug en veel bedankjes. Ze heeft van Guanita al gehoord dat ik binnenkort op visite kom. ik mag een mooie foto van haar maken. mijn dag kan niet meer stuk.
ik maak nog n afspraak op de las en bouwplaats.
daar ga ik a.s.maandag filmpjes maken.
ook heb ik een afspraak bij de kapper, maar nu denk ik dat mn haar wel lekker zit en laat ik het toch maar niet knippen. de schaar is zo groot( beetje benauwd??)stuur een foto mee.
ik heb leuke contacten met allerlei mensen.
Petra belt me nog en ik kan n uur van me afpraten, dat is heel goed.
s.middags heeft Wilma ook nog gebeld.
verder heb ik niet te klagen hoor, familie en vrienden mailen mij en ondersteunen zoveel ze kunnen. de rest moet ik zelf doen.
in ieder geval is niets hetzelfde als bij ons, wel de vrolijkheid en de vriendelijkheid van de vele mensen hier.
volgende week ga ik met een paar vrijwilligers naar Murchison Falls. varen over de Nijl en naar de watervallen en de wilde dieren. even er uit. daar heb ik veel zin in.
dit was het weer, ik vergeet vast van alles maar dat komt dan later weer. fijne week allemaal.
-
05 Maart 2017 - 10:50
Claudia Emmen:
Els, in 1 woord, Geweldig! Wat een belevenis. En natuurlijk wel eens heimwee, je gemis (h)erkennen. Jij máákt er wat van, voor hen en voor jezelf, top! Dikke kus! -
05 Maart 2017 - 15:34
Jo Van Den BroekJ:
Hoi Els
Heel even een kort berichtje wan t we hebben elkaar al via de mail gesproken.
Ik merk wel dat ik iedere week ernaar uitkijk naar je verhaal.
Blij dat het weer beter gaat.
Groetjes Jo -
05 Maart 2017 - 16:02
Sjef:
Mooi, die inventiviteit om wat geld te verdienen!
En ook al heb je nog zo goed naar je zin: gemengde gevoelens horen bij een zo heel andere omgeving. Hier: zoveel dingen goed voor elkaar, je zou een grote groep mensen toewensen eens een kijkje te gaan nemen in Oeganda.
Kon je maar zon, ruimte en hartelijkheid meenemen naar Nederland.
Geniet daar maar dagelijks met volle teugen van.
Groet, Sjef -
05 Maart 2017 - 18:48
Tineke:
Hoi Els
Gut.... heimwee ...Is dat nieuw voor je?
of heb je het wel eens eerder gehad ?
Ik ken dat niet nooit gehad ook... je bent nu wel heel erg veel bezig met de kinderen hè ?
dag en nacht. Dan is het wel lekker als je straks er even uit bent .
De Wildernis in ..
Kijk maar goed om je heen want dat zie je nooit weer .
Dat lijkt mij een van de leukste dingen .
Afrika is geweldig mooi !!!
Vind je dat het tijd lang duurt of het snel?
Kun jij ook via WhatsApp bellen of gaat dat niet ?
Ik bel wel via Whatsapp naar Noorwegen
Ik zal het eens proberen.
Nou geniet nog van je periode daar en tot horens
Liefs Tineke -
05 Maart 2017 - 19:36
Corry Vissers:
zo Els wat een mooie beschrijving hoe je het daar allemaal beleeft En ja heimwee overkomt de beste hoor Vind het heel tof dat je de moeder van David ontmoet hebt Moet heel byzonder zijn Hier alles goed Hoop weer snel een mooi verslag van je te krijgen Vind het heel leuk om je je zo te volgen Liefs Corry -
05 Maart 2017 - 19:36
Marja Vermunt:
He Hallo Elsje.!!!
Leuk al die berichten van jou te lezen.
Ja ,jammer dat je in het begin al snel ziek werd . Maar inderdaad te snel begonnen . je had eerst wat meer tijd voor je zelf moeten nemen. maar het is nu weer oke .
Je bent goed bezig met de kids . lukt het engels lezen en spreken ook een beetje . of vermoeiend voor je ?
Fijn dat je ook buiten noachs`ark komt . even wat anders en meer zien natuurlijk.
1/3 deel van de tijd is al weer voorbij , je zult zien ........zo zeg je, wouw het is om ..............gevlogen!
Lieve groet en knuffel Marja -
05 Maart 2017 - 20:43
TIL GERRITSEN:
hai Els,
Het is zondagavond plm 21.00 uur. Heb vandaag lekker naar het WK schaatsen gekeken en zit nu even achter de pc. Heb je berichtjes nog eens doorgelezen en ook jouw 1ste verslag. Ik kan me heel goed voorstellen dat je belevenissen veel emoties teweeg kunnen brengen. Alleen al al je geknuffel met kleintjes, leuk dat je dat nu zo kunt beleven. Volgens mij is dat ook een van de dingen die je graag wilt.
Wat ik heel goed van je vindt is dat je je eigen weg verkent. Goede dat je geen tfnnummers etc hebt uitgewisseld en geen zaken gaat doen in Nederland voor de betreffende dame. Iedereen kan wel zeggen
doe voorzichtig en doe dit en doe dat niet. Ook ik heb dergelijke ervaringen In Indonesie ervaren en kan achteraf zeggen dat je eigen intuitie het vaak bij het rechte eind heeft. Geniet ook van de "mooie"??omgeving. Het is zo heerlijk daarover te mijmeren als je weer terug in het kouwe kikkerlandje bent waar het weer eens regent en de hele dag grijs is.
Lieve meid veel plezier met je kids en als je Gift weer eens ziet, geef haar een knuffel van mij.
Liefs Til -
05 Maart 2017 - 23:23
Gerard:
Hoi Els,
Leuk om je verslag te lezen. Goede, maar ook leuke ervaringen zo te lezen. En...., mooie foto's!
Fijn ook dat je ook de nodige tijd voor jezelf neemt en dat je al bij al toch jezelf door alles heen slaat.
Moet ieder mens toch op zijn of haar manier, toch.....! Maar goed, heb er alle vertrouwen in dat bij jou alles wel zijn plek krijgt met alle ervaringen en wisselwerkingen in persoonlijke contacten daar. Is ook wel op je lijf geschreven denk ik. Dat zit wel goed!
Els, het ga je goed, geniet van alles en iedereen, het land en de zon en van hier uit een dikke zoen van je broer Gerard en natuurlijk ook van Birgit!
-
05 Maart 2017 - 23:26
Petra:
Lieve Els ,
Prachtige verhalen en mooie foto's. Ik volg je graag, kijk uit naar je belevenissen en ja het telefoon gesprek was waardevol ook voor mij.
Ik ben en blijf geboeid door wat je doet.
Tot gauw weer.
Liefs Petra -
05 Maart 2017 - 23:32
Gerard:
☺☼☻ -
06 Maart 2017 - 13:06
Mart:
I like happy girl and boy! Wat staan jullie er mooi op Elsje..., die foto.
Liefs, Mart -
07 Maart 2017 - 13:31
Rene:
Lieve Els, heb van je blog genoten, zo een andere wereld en toch ook je dagelijkse omgeving.Leuk avontuur heb je meegemaakt, zo kom je nog eens ergens. Tja heimwee is eigenlijk heel mooi, dat je thuis ook echt je thuis is.Mooie fotos, heb zo een goed beeld van de kinderen en je leefomgeving. liefs Rene -
07 Maart 2017 - 19:46
Corrie:
Wat een levendig verhaal Els.
Je heimwee en de mooie verrassende ontmoetingen zijn helemaal herkenbaar voor me. Had ik op de camp-hill in Engeland.
Heel fijn voor je Els dat je binnen kort even de gemeenschap verlaat voor een korte vakantie. Zo te lezen heb je dat nodig, is heel begrijpelijke.
Dikke knuffel!! -
08 Maart 2017 - 12:15
Marius:
Hallo Els,
Mooi verslag en foto's van je verblijf. Lijkt me allemaal bijzonder om mee te maken.
Groetjes van mij en Annie. -
10 Maart 2017 - 14:56
Corry Vissers:
Wat een mooi verslag Els Ik denk dat deze reis je gaat geven wat je er van verwachte of hoopte De tijd gaat snel dus geniet er met volle teugen van Groetjes Corry
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
